بررسی شیوع عفونت سایتومگالوویروس در نوزادان تعویض خون شده مراجعه کننده به بیمارستان طبی کودکان

چکید ه سابقه و هدف   با توجه به این که روش مؤثر واصلی درمان افزایش بیلی روبین خون در نوزادان دچار بیماری همولیتیک تعویض خون است، انتقال ویروس سایتومگال از طریق خون یک خطر عمده و مهم محسوب می شود. چون این ویروس به دلیل ضعف سیستم ایمنی نوزادان می تواند باعث عفونت شدید و حتی کشنده شود، بر آن شدیم تا برای اولین بار انتقال عفونت cmv را از طریق انتقال خون در ایران بر روی نوزادانی که تعویض خون شده اند بررسی نماییم.   مواد وروش ها   مطالعه انجام شده مقطعی بود. این مطالعه بر روی 100 نوزاد مبتلا به افزایش بیلی روبین در خون که تحت عمل تعویض خون قرار گرفته بودند انجام شد. سرم این نوزادان قبل و حدود 2 ماه بعد از تعویض خون که برای پی گیری مجدد به بیمارستان مراجعه نمودند، همچنین سرم مادران آن ها وپلاسمای خون اهداکنندگانی که از پلاسمای آن ها جهت درمان این نوزادان استفاده شده بود، ازنظروجود آنتی بادی های igm و igg ضد cmv به روش الیزا وبا استفاده از کیت های تجارتی یوروژنتیک بررسی گردید. نتایج آن بامحاسبات آماری غیرپارامتری مک نمار و آزمون کای دو (chi-square) بررسی شد. یافته ها   میزان آنتی بادی igm اختصاصی ضد cmv در سرم نوزادان قبل از تعویض خون 14% و 2 ماه بعد از تعویض خون 48% مشاهده شد که با 0001/0p< معنی دار می باشد. میزان آنتی بادی igm اختصاصی ضد cmv در سرم مادران 1% مشاهده شد. به احتمال زیاد آلودگی با cmv به دلیل انتقال خون می باشد. نتیجه گیری   با توجه به بالا بودن عفونت cmv در نوزادان (14%) نسبت به مادران (1%) می توان نتیجه گیری نمود که مادران سالم، مبتلا به عفونت مخفی cmv هستند. از طرفی بالا بودن درصد عفونت نوزادان (48%) دو ماه بعد از دریافت خون، نشان دهنده سرایت عفونت cmv از طریق انتقال خون می باشد و با بررسی نتایج مربوط به متغیرهای وابسته مثل حجم خون تزریق شده، تعداد دفعات تعویض خون، سن، جنس و گروه خونی، از طریق آزمون های غیرپارامتری، مشخص گردید که حجم خون تزریق شده به نوزاد در میزان سرایت عفونت تأثیر داشته ولی سایر پارامترها مؤثر نبوده اند. کلمات کلیدی: سایتومگالو ویروس، هیپربیلی روبینمی، تعویض خون